Effy

- A ja? - żąchnął się. - A co ze mną? Przegrywam z jakimś pamiętnikiem?

Spojrzała na niego.
-Oczywiście że-zamyśliła się-tak.
Powiedziała wrednie.
-a nim nikt nie wygra.
dodała jakby to było oczywiste

- Dzięki wielkie - mruknął, udając obrażonego. - Ale skoro nikt się z nim nie równa to nie jest aż tak źle, że przegrałem, prawda? - wyszczerzył się.

-o, jest taki jeden, równy jemu.
powiedziała rozmarzając się.
Czy raczej udając rozmarznie.
Gustav nie mógł wiedzieć, że chodzi jej znów o jakąś rzecz.

Kiedy wspomniała o 'takim jednym' poczuł jakieś dziwne uczucie, jakiego jeszcze nigdy dotąd nie zastał. Zazdrość? Niee. Coś sobie ubzdurałeś, chłopie - pomyślał i uśmiechnął się do niej szeroko, jak gdyby nigdy nic.
- Napewno mówisz o mnie - stwierdził wskazując na nią kciukiem i palcem wskazującym prawej ręki.

Pokręciła głową.
Sięgnęła do torebki i wyciągnęła z niej dyktafon.
-mówię o nim-powiedziała prezentując mu urządzenie

Spojrzał ze zdezorientowaniem w oczach i niewidoczną ulgą (?!) na twarzy - Gustav co się z tobą do cholery dzieje!? - na urządzenie w jej dłoniach.
- No tak, nikt nie pobije dyktafonu - zauważył z uśmiechem.

-prawda?
Dodała ze skinienie głowy,stanęła na chwilę na fotelu po to, by sie poprawić i wygodniej usiąść.
-a jaki jest ideał Gustava Shepherda.

Położył swoje chłodne dłonie na karku.
- Idealna dziewczyna... - zamyślił się, mrużąc oczy. - Taka, która będzie mnie znała i wciąż będzie chciała ze mną rozmawiać - uśmiechnął się łobuzersko.

Zaśmiała się.
-no to dalej szukać nie musisz-powiedziała w żarcie, poprawiając włosy.
Wstała i po chwili wróciła z kuchni z mlekiem i piwem.
Usiadała n fotelu i rzuciła piwo Gusiowi

- Ha ha - uśmiechnął się. - Myślisz, że mnie dobrze znasz? - spytał, łapiąc piwo. Spojrzał na etykietkę. - No dobra może trochę... - było to jego ulubione. Skąd wiedziała?

Uśmiechnęła się i napiła mleka z kartonu.
-nie mówiłam-powiedziała z uśmiechem
Nie wiedziała, po prostu też to piła, więc tak wyszło xD

Spojrzał na karton w jej dłoniach.
- Powinnaś iść na odwyk - uśmiechnął się. - Totalnia z ciebie mlekomanka - zaśmiał się. Nie mówił tego złośliwie, lecz wręcz przeciwnie.

-Pij mleko będziesz wielki, nie?
Spytała, cytując słowa z jakiejś reklamy
Cóż jej się nie poszczęściło, miała ledwie 1,60.
Ale i tak lubiła melko

- Jakoś tego po tobie nie widać - zauważył z uśmiechem. Była wątpłej postawy. - Ale może to i dobrze, chociaż gdybyś dzięki temu rosła wszerz... - zdrygnął się.