Kawałek łąki w pobliżu drzew

/ park.

Rozglądnęła się i ponownie cicho westchnęła. Może, skoro jest na uboczu, nie w centrum miasta, nie spotkają nikogo nieporządanego
- Nawet odetchnąć nie dadzą - mruknęł pod nosem trochę sfrustrowana.

- Zgadzam się... - znowu chwycił jej dłoń tym razem na dłużej, ale nie spojrzał na nią tylko wpatrywał się w ziemię.

Już miała odpowiedzieć, alesłowa uwięzły jej w gardle, zastanawiając się, nad nową sytuacją. Wprawdzie w "tym świecie" to wszytsko nabiera znacznie większego tempa. potraktowała jednak narazie ten gest, jako normalnie przyjacielski i szła, jakby nigdy nic dalej.
- O co chodzi...? - spytała po dłuższej chwili, widząc jego wzrok wbity w ziemię.

Popatrzył na nią:
- Nic...nic...Tak sobie myślę - zaśmiał się lekko

- Ah... dobra.. lepiej nie będę przeszkadzać, bo tak się skupiasz, że potem się okaże, że to jakaś światowa teoria wyjdzie - powiedziała powoli po namyśle, unosząc nieco kaciki warg i popatrzyła przed siebie.

- Ależ ja już skończyłem - zaśmiał się - Myślałem co by dodać do tego worka na kartofle - zażartował.

- Serio? - popatrzyła na niego z udawanym przestrachem - lepiej to zostaw... chyba sie jednak nie nadajesz na projektanta - stwierdziła z miną znawczyni, zaraz później podśmiechujac się pod nosem.

- Hmm...A może kartofle? - zaśmiał się - No dobra...jestem w tym kiepski

Parsknęła śmiechem
- Przyznanie się do tego, to już sukces - powiedziała z uznaniem i trąciła go lekko w bok łokciem ze smiechem.
Dalej już szła w ciszy, pzyglądając się otoczeniu z widocznym zadowoleniem na twarzy.

Zaśmiał się razem z nią.
- Hmm...A może wodorosty...

Zerknęła na niego z ukosa i pokręciła głową
- Naprawde to lepiej zostaw, bo nie chcę wiedzieć, co zaraz jeszcze wymyślisz - powiedziała trochę jakby z niepewnością, ale żartem.

- No dobra - uśmiechnął się - A ty może byś coś zaprojektowała?

- Ja? - powtózyła, zastanawiając się nad odpowiedzią - nie, wolę to pozostawić innym i tylko prezentować itd - stwierdziła w końcu.
- Ewentualnie może kiedyś.... ale narazie o tym nie myślę - powiedziała z lekkim uśmiechem, patrzac na Jareda.

- Może kiedyś...- uśmiechnął się - koniecznie mnie o tym powiadom. Może coś mi wpadnie do głowy - zaśmiał się

Pokręciła z rozbawieniem głową, nie kontynuując tematu. Rozejrzała się za to, stwierdzając w myślach, ze jest juz naprawdę późno, zważając na ciemności, wokół panujące.
- Muszę już powoli wracać - mruknęła, z ledwo słyszalnym niezadowoleniem.