1st Street

nie odezwała się, nie odwróciła.
sama nie wiedziała czego chciała
płakała, chyba tak, ale i tego nie wiedziała
deszcz padał na tyle, że mieszał jej łzy z kroplami deszczu.
Znów objęła się dłońmi.

Patrzył w osłupieniu jak odchodzi, nawet się do niego nie odwracając.
Dogonił ją.
- Powiedz mi, że to nic dla ciebie nie znaczyło, a się od ciebie odczepie - powiedział.

Nie spojrzała na niego.
Nadal szła przed siebie.
Nie potrafiła ani się zgodzić, ani zaprzeczyć.
poza tym, nie chciała, żeby odchodził.
ale bała też chcieć, żeby został.

- Jak to szło? - spytał. - Brak odpowiedzi odpowiedź twierdząca, tak?

nadal na niego nie spoglądała.
nim się obejrzała byli już pod jej domem.
zatrzymała się i zaczęła grzebać w torbie, która nadal wisiała na ramieniu Gustava
znalazła w niej klucze i weszła do domu.

/Effy.

Przesunął rękę, by umożliwić jej lepszy dostęp do torby.
Kiedy otworzyła drzwi ruszył za nią.

| Effy