1st Street

Czego ona może chcieć?!
- Poprawka... - mruknęła - MY się z nią policzymy. Nie może opublikować tych zdjęć! - powiedziała i spojrzała wciąż lekko wkurzona na Gustava.

- Nie musisz się w tym ze mną babrać - rzucił, kiedy na sygnalizatorach zaświecił się zielony znaczek. Przeszedł na drugą stronę ulicy, trzymając ręce w kieszeniach swoich drogich jeansów. - Jeśli je opublikuje będzie z nią naprawde krucho. Ja jednak dopilnuje, żeby tego nie zrobiła i wygram z nią w jej własnej grze - spojrzał na Katy, uśmiechajac się złowieszczo.

- Daj spokój. Ja też jestem na tych zdjęciach więc jak mam się w tą całą sprawę nie mieszać? - zapytała lekko zirytowana, idąc koło niego.

- Powiedziałem, że to załatwie to załatwie! - warknął cicho, kopiąc zgniecioną puszkę po napoju gazowanym, leżącą na jego drodze. Zanurzył dłoń w kieszeni spodni i wyciągnął niej z nowoczesny telefon komórkowy. Wcisnął klawisz szybkiego wybierania i połączył się ze swoim agentem.
- Gary jest problem! - żadna nowość, tak zaczynała się jego prawie każda rozmowa z menedżerem. Po chwili zabrał sie za zrelacjonowanie całej sytuacji, a gdy skończył umilkł, by wysłuchać, co ma mu do powiedzenia jego rozmówca. - Tak.. tak... kiedy?... aha... dobra, załtwione.. dzięki! - rozłączył się, schował komórkę do kieszeni i spojrzał na Katy.
- Sorry - mruknął, zdobywając się na lekki uśmiech. - To gdzie jedziemy?

- Nic nie szkodzi... - odpowiedziała - Szczerze mówiąc to nie mam pojęcia. Chyba najlepiej jeśli pójdziemy do mnie i omówimy wszystko na temat tych zdjęć - zaproponowała z lekkim uśmiechem.

Uśmiechnęła się pod nosem i złapała taksówkę.

// ?

Wystawił prawą dłoń, by złapać taksówkę. Po chwili jakiś pojazd zatrzymał się obok krawężnika i mężczyzna siedzący za kierownicą zatrąbił. Gustav podeszedł bliżej, złapał za klamkę i otworzył przed Katy drzwi taksówki. Po chwili sam wgramolił się do środka i poinformował kierowcę, gdzie ma ich zawieść.

| Apartament Katy

Weszłam do taksówki.

/Apartament Katy/

Szła ulicą, jak to ona w dłoni niosąc naręcze teczek i pojedynczych papierów.
Musiała w domu dokończyć opisywanie wywiadu z kurtem i brać się za jakiś felieton w końcu.
Nuciła sobie pod nosem i przemierzała ulicę tanecznym krokiem, może wyglądała dziwnie, ale taka po prostu była Effs-trochę inna niż wszyscy.

| Apartament Katy

Wybiegł z budynku na ulicę. Sam nie wiedział, dlaczego się tak spieszył. Może z przyzwyczajenia? Ręce schował kieszeniach kurtki, a wzrok wbił w ziemię. Nagle poczuł, że się z czymś zderza. Poprawka, nie z czymś tylko z kimś. Kobietą. Stos papapierów, które niosła w dłoniach opadły na ziemię. Schylil się, by je podnieść.
- Przepraszam... - mruknął.

Jęknęła widząc rozwalające się na ziemie papiery.
-Uważaj...-warknęła, i już miała ciągnąć dalej, gdy zobaczyła na kogo warczy.-oh przepraszam panie Shepherd .
Tak Effy, ty masz zawsze szczęście do wpadania na gwiazdy-westchnęła sobie i wróciła do zbierania papierów.

Podniósł wzrok i chciał spojrzeć w jej oczy, ale natrafił nim na jej biust. Nie mogła tego zauważyć, ponieważ szybko się odwrócił i zaczął zbierać kolejne kartki.
- Czy my się znamy? - spytał, wstając i podając jej plik papierów.

Również wstała, i jeszcze uklepywała wszystkie kartki by jakoś razem się trzymały i nie wypadły przy większym podmuchu wiatru.
-My?-spytała spoglądając na niego-wątpię..
powiedziała zakładając za cucho parę kosmyków swoich blond włosów.

No tak, pomyślał. Czasami zapominał, że był sławny i ludzie rozpoznają go na ulicy. Ale czy ona była kolejną fanką? Miał wątpliwości. Rzuciłaby się już mu na szyję, a do tej pory tego nie zrobiła, więc nie fanka.
- Jak masz na imię? - spytał, chcąc kontynuować rozmowę. Była bardzo ładna i strasznie mu się podobała. Była do tego blondynką, więc jakaś miła odmiana po kilku ciemnowłosych z jakimi się wcześniej spotykał.

-Effy.
przedstawiła się z uśmiechem, idąc kawałek i podchodząc do swojego motoru, w którym schowała wszystkie papiery, by nie stać z nimi.
-pan nie musi się przedstawiać.-powiedziała z lekkim uśmiechem.
bo właściwe, było to śmieszne, że zwracała się do równolatka per pan, no ale. ona sławna nie była